Nicéphore Niépce wykonał pierwszą, utrwaloną fotografię w roku 1822, jednak uległa ona niestety zniszczeniu. Najstarsza nadal zachowana fotografia powstała około roku 1826 i została nazwana „Widok z okna w Le Gras” (La cour du domaine du Gras). Obraz został uchwycony w Saint-Loup-de-Varennes i przedstawia dach i otaczający teren posiadłości Le Gras. Więcej
Niegdyś wróżby andrzejkowe miały charakter wyłącznie matrymonialny i przeznaczone były tylko dla niezamężnych dziewcząt (męskim odpowiednikiem andrzejek były katarzynki). Początkowo andrzejki traktowano bardzo poważnie, a wróżby odprawiano tylko indywidualnie, w odosobnieniu. W czasach późniejszych przybrały formę zbiorową, organizowaną w grupach rówieśniczych panien na wydaniu, zaś współcześnie przekształciły się w niezobowiązującą zabawę gromadzącą młodzież obojga płci. Pochodzenie andrzejkowych wróżb matrymonialnych nie jest do końca znane – niektórzy autorzy wskazują na starożytną Grecję, podkreślając podobieństwo źródłosłowu imienia Andrzej (Andress) i greckich słów aner, andros oznaczających męża, mężczyznę; inni odwołują się do kultu starogermańskiego boga Frejra, dawcy bogactw, bóstwa miłości i płodności. Niektóre andrzejkowe wróżby i zabiegi magiczne: Dziewczyny wysiewały w garnkach lub na skrawku pola ziarna lnu i konopi, które zagrabiano męskimi spodniami, w nadziei, że sprowadzi to do domu kandydata na męża (Kresy Wschodnie). Jeśli dziewczyna pościła przez cały dzień i modliła się do świętego Andrzeja, to we śnie mógł ukazać się jej przyszły ukochany (powszechne). Jeśli ucięta przez pannę w dniu świętego Andrzeja gałązka wiśni lub czereśni zakwitła w wigilię Bożego Narodzenia, dziewczyna mogła liczyć na rychłe pójście za mąż (powszechne). Cień rzucany przez figurę odlaną z wosku. Losowanie przedmiotów o symbolicznym znaczeniu np. listek oznaczał staropanieństwo, obrączka lub wstążka […] Więcej
Jak powstaje fotografia cyfrowa? Zachowanie wybranego kadru w aparatach cyfrowych odbywa się poprzez pomiar natężenia światła dla poszczególnych pikseli matrycy, na którą pada światło poprzez obiektyw. Różnica pomiędzy fotografią cyfrową a tradycyjną sprowadza się tylko do metody tego zachowania, gdyż cała optyka właściwie nie uległa znacznym modyfikacjom w odniesieniu do fotografii tradycyjnej. W technice cyfrowej jest charakterystyczne to, że każde zdjęcie posiada dokładnie określoną rozdzielczość obrazu wyrażoną w pikselach. W fotografii tradycyjnej rozdzielczość jest cechą charakterystyczną błony światłoczułej, a dokładniej jest zależna od wielkości kryształów halogenków srebra. W obu przypadkach rozdzielczość fotografii limitowana jest dodatkowo zdolnością rozdzielczą obiektywu. W obu technologiach występuje efekt ziarna (szumów) rosnącego wraz ze zwiększaniem czułości sensora lub filmu. W przypadku matrycy, wynika to z większego wzmocnienia sygnału. W przypadku błon fotograficznych o wysokiej czułości używa się większych, bardziej widocznych ziaren bromku srebra. Na podstawie: pl.wikipedia.org Więcej
Jakie były początki fotografii kolorowej? Dziś raczej nie wyobrażamy sobie życia bez kolorowej telewizji czy kolorowych zdjęć. Pierwsze eksperymenty z fotografią kolorową nie zdołały zapobiec blednięciu. Do około lat 70. XIX wieku dostępne emulsje nie były wrażliwe na światło zielone i czerwone. Pierwsze trwałe zdjęcie kolorowe zostało zrobione w 1861 roku przez szkockiego fizyka Jamesa Clerka Maxwella (fotografia powyżej). Kilka nadających się do patentu sposobów produkcji zdjęć zostało stworzonych w 1862 roku przez dwóch francuskich wynalazców, pracujących oddzielnie – Louisa Ducosa du Hauron oraz Charlesa Crosa. W pełni kolorowa płytka zwana autochromem została wprowadzona na rynek po 1907 roku. W autochromie szklana płytka pokryta była barwną mozaiką mikroskopijnych ziarenek skrobi ziemniaczanej w kolorach czerwonym, zielonym i niebieskim, a całość pokryta była emulsją panchromatyczną do fotografii czarno-białej. Podczas ekspozycji światło przenikało przez różnokolorowe ziarenka, a po wywołaniu do pozytywu powstawał barwny obraz w naturalnych kolorach. Jedyną wadą tego rozwiązania była konieczność „długiego” czasu naświetlania płyt autochromowych. Inny system fotografii wynalazł Siergiej Prokudin-Gorski. Polegał on na trzech oddzielnych monochromatycznych naświetleniach nieruchomych scen poprzez czerwony, zielony i niebieski filtr. Podobny zamysł był wykorzystany w kamerze Bermpohla, która zaopatrzona w układ filtrów i zwierciadeł półprzepuszczalnych pozwalała na jednoczesne naświetlenie trzech negatywów. Ten system został […] Więcej
Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji przekazu treści zgodnie z Polityka cookie. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.
